Moc złączy koncentrycznych RF będzie się zmniejszać wraz ze wzrostem częstotliwości sygnału. Zmiana częstotliwości sygnału transmisyjnego prowadzi bezpośrednio do zmian strat i współczynnika fali stojącej napięcia, co wpływa na moc transmisji i efekt naskórkowości. Na przykład moc obsługiwanego przez ogólne złącze SMA przy 2 GHz wynosi około 500 W, a średnia moc obsługiwana przy 18 GHz jest mniejsza niż 100 W.
Wspomniana powyżej obsługa mocy odnosi się do mocy fali ciągłej. Jeśli moc wejściowa jest pulsacyjna, moc obsługiwana będzie większa. Ponieważ powyższe przyczyny są czynnikami niepewnymi i będą na siebie oddziaływać, nie ma wzoru, który można bezpośrednio obliczyć. Dlatego też dla poszczególnych złączy z reguły nie podaje się wskaźnika wartości mocy. Dopiero we wskaźnikach technicznych pasywnych urządzeń mikrofalowych, takich jak tłumiki i obciążenia, kalibrowana będzie pojemność mocy i chwilowy (poniżej 5 μs) wskaźnik mocy maksymalnej.
Należy pamiętać, że jeśli proces transmisji nie jest dobrze dopasowany, a fala stojąca jest zbyt duża, moc przenoszona na złącze może być większa niż moc wejściowa. Generalnie ze względów bezpieczeństwa moc obciążana na złącze nie powinna przekraczać 1/2 jego mocy granicznej.
Fale ciągłe są ciągłe na osi czasu, natomiast fale impulsowe nie są ciągłe na osi czasu. Na przykład światło słoneczne, które widzimy, ma charakter ciągły (światło jest typową falą elektromagnetyczną), ale jeśli światło w domu zaczyna migotać, można z grubsza postrzegać je jako pulsujące.
Więcej informacji na temat anten można znaleźć na stronie:
Czas publikacji: 8 listopada 2024 r
